Allerlei

Love now or cry later…

6 februari 2019

In de tweede maand van het jaar wordt de strenge koning winter van zijn troon gestoten door de hartenkoningin.

De 14de is van haar, maar geef toe, ze kreeg eigenlijk de hele maand februari.

Omdat dat tegenwoordig hip is laten tegengestelde meningen van zich horen. Er ontstaan kampen van voor of tegen, believers en haters, hopers en hypers… elk met hun eigen argumenten.

Toch durf ik elk jaar aan het jonge geweld in mijn klas te vragen hoe het met de liefde gaat. Gegniffel, getwinkel, blozers en blazers zijn een jaarlijks terugkerend evenement.
De zintuigen staan net iets meer op scherp. Hier en daar banen pubervlinders zich een weg in de hormonenstorm.

Love it.

Liefde voor alle verrassingen die nog op onze weg op de loer liggen. Voor alle nog onvervulde dromen. We hebben alle tijd vanbinnen.

Liefde voor het hier en nu. Voor de jongen die mijn hart en ziel al raakte toen we amper onze kindertijd ontgroeid waren. Voor de man die hij geworden is.

Liefde voor ons eigen vlees en bloed, door ons op deze wereldbol gezet. We blijven hen kneden in het nest tot ze kunnen uitvliegen als warme mensen.

Liefde voor onze framilie. Want, bloedband of niet, is dat onderscheid nodig om te weten wat je aan elkaar hebt? Echt te zijn in woord en daad? We zien jullie allemaal graag.

Liefde voor mijn mopshond, die door sommigen oneerbiedig een kat wordt genoemd, maar dat niemand kwalijk neemt. Onverstoorbaar gaat hij door met liefhebben. Wie je ook bent, wat je ook doet, hoe je er ook uitziet.

Ook liefde voor wat we los moesten laten. Met zachte handen verpakt, krijgt het een plekje diep vanbinnen.

Momenten om te koesteren, maar ook rauwe pijn van nog-niet-lang-genoeg-geleden. Daar komt wat bubbelplastiek aan te pas om het niet helemaal te breken, maar het ergens veilig te bewaren voor je het los kan laten.

Liefde voor de herinnering aan hoe mijn grootvader naar mijn grootmoeder keek. Tot op de dag dat zijn ogen voor altijd gesloten bleven. Als ik kijk naar het netwerk van 80+ adertjes op haar frêle handen, weet ik dat er liefde bestaat die nooit overgaat.

Love, Cotton Candy

Only registered users can comment.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *