De maand september… oh what a joy!
Vooral mama’s, leerkrachten en mama’s die ook leerkracht zijn zullen me begrijpen en hopelijk vergeven dat ik een blogpost heb overgeslaan.
Ik ben niet perfect en dat is perfect, heb ik uit goede bron…
Met het nieuwe schooljaar moet de puzzel van de week weer worden gelegd. Rond het uurrooster van het werk worden vakkundig de vrijetijdsbestedingen van alle gezinsleden gevlochten. Bij overlapping worden hulplijnen opgetrommeld. Ze voelen de bui eind augustus wellicht al hangen. Bij deze een dikke pluim voor alle opa’s en oma’s die – tussen hun reizen en yoga door – met zoveel liefde onze hiaten opvullen…
De eerste helft van september heeft die mallemolen altijd weer wat tijd nodig om op gang te komen en een geoliede machine te worden. Onderweg vallen er al eens slachtoffers. Er moet ’s ochtends soms een ongestreken kledingstuk uit de verse wasmand worden gevist en ook het lege-frigo-syndroom is een typisch septembergebeuren…
Terwijl ik in alle vroegte naar de bakker rijd omdat er weer geen vers brood in huis is, hoor ik op de autoradio perfecte mama’s die wist-je-datjes meegeven voor gewone stervelingen als ik. Moet ik me echt schamen dat ik geen verantwoorde quinoa-groentenballetjes sta te rollen voor de brooddozen van de kids ? De voedingsdriehoek keerde zich spontaan om van verontwaardiging…
Ik voel me momenteel al een domestic goddess als we de week doorkomen zonder vergeten zwemgerei en als de juiste kleur vuilniszak buitenstaat op de juiste dag. Triomf !
We zijn nu bijna op het einde van de maand en we beginnen erin te komen. De storm is gaan liggen. We overleefden in de eerste week zowel de Kwarto als de Decathlon, de frigo is weer vol, iedereen is op het juiste moment op de juiste plaats en ik val niet meer spontaan in slaap na het nieuws. De kop is eraf.
Het beloven nog drukke tijden te worden met het 60-jarig bestaan van onze school en een aantal creatieve projecten in de maak. Een winterversie van het Twiggy-kleedje en enkele danskostuums ontstaan in mijn brein en komen binnenkort tot leven. We vliegen er weer in.
Love, Cotton Candy
Leve de rust van de routine en het creatieve van de onperfectie !